Over Theo Francken

Theo Francken werd geboren in 1978, is getrouwd met An en vader van Erin en Nelis. Hij studeerde Pedagogische Wetenschappen aan de KUL. Sinds 2010 is hij voor de N-VA federaal volksvertegenwoordiger, wat hij tot op vandaag is (op een onderbreking van 4 jaar na als regeringslid). Dat maakt van hem één van de langst zetelende en invloedrijkste verkozenen van het Parlement. Sinds 2013 is hij tevens burgemeester van Lubbeek. In de regering Charles Michel 1 (2014-2018) was hij met groot succes staatssecretaris van asiel & migratie. In 2019 raakte hij verkozen als hoofd van de Belgische delegatie van de parlementaire assemblee van de NAVO. In zijn vrije tijd gaat hij graag lopen en tennissen. Daarnaast is hij een gedreven OHL-supporter.

Een man met een missie: een eerlijk migratiebeleid dat rekening houdt met de draagkracht van onze samenleving.

Theo Francken proefde voor het eerst van regeringsbeleid in een belangrijke functie achter de schermen. In 2009 werd hij adjunct-kabinetschef op het kabinet van toenmalig Vlaams viceminister-president Geert Bourgeois, die toen Vlaams minister was voor Inburgering en Vlaamse Rand. Vanuit de stellige overtuiging dat integratie een voorwaarde is om migranten alle kansen te geven, rolde hij toen een beleid uit van verplichte inburgeringscursussen voor nieuwkomers, met een grote focus op taalverwerving en burgerschap.

Deze missie zette hij in 2010 verder vanop de banken van het Parlement. In de verkiezingen van dat jaar raakte hij verkozen als Kamerlid met 13.164 voorkeurstemmen in de kieskring Leuven. In de lange periode van lopende zaken na deze verkiezing slaagde hij erin om een ad-hoc coalitie te smeden met de CD&V, de Open VLD en de MR, om samen de nationaliteitswetgeving en de gezinsherenigingswetgeving ingrijpend aan te scherpen. De zogenaamde ‘snel-Belg-wet’, een trofee van de paarsgroene regering Verhofstadt 1, werd zo verwezen naar de prullenbak van de Belgische politieke geschiedenis. Maar in het bijzonder de verstrenging van de gezinshereniging bleek van groot historisch belang. Voor het eerst werd een huisvestingsvoorwaarde en een inkomensvoorwaarde gesteld aan wie een gezinslid naar België wenste te halen. Dat zorgde de jaren nadien voor een daling van het aantal visa gezinshereniging met liefst één derde, terwijl wie wel zo’n visum kreeg een veel kleinere kans had om in armoede te belanden en ten laste te worden van onze sociale zekerheid. Zo goed als alle media riepen Theo dan ook uit tot een van de beste parlementsleden van het land. “Neofiet Francken minoriseert de PS” en “Een man met een missie”, kopte politiek commentator Walter Pauli in Knack.

In 2014 volgde de logische volgende stap, na een puik resultaat van meer dan 20.000 voorkeurstemmen: beleidsverantwoordelijkheid opnemen op het domein asiel- en migratie in de schoot van de Federale regering. Hij trad toe tot de regering Michel 1 als staatssecretaris voor Asiel en Migratie en Administratieve Vereenvoudiging. In 2015 werd hij daarin danig op de proef gesteld, door het het uitbarsten van de Europese Migratiecrisis. Als gevolg van het openzetten van de grenzen door Turkije en Griekenland en het ‘Wir Schaffen Das’ van Duits bondskanselier Angela Merkel, registreerde ook België toen ongewild een historisch hoog aantal asielaanvragen. In schril contrast met de latere regering Vivaldi, slaagde Theo Francken er toen in om elke asielzoeker bed, bad en brood te geven. Dat leverde hem het respect op van vriend en vijand. De jaren daarop slaagde hij erin om de administratieve achterstand snel weg te werken, wat resulteerde in korte asielprocedures. Dat liet hem toe om tegen 2018 het opvangnetwerk met de helft in te krimpen, wat een jaarlijkse besparing opleverde van liefst 318 miljoen (!) euro. Ook maakte Theo Francken werk van een versterkt terugkeerbeleid, met een wetswijziging die het intrekken van verblijfsrecht wegens criminele feiten veel makkelijker maakte, en een omvattend plan om de capaciteit voor de gesloten centra te verdubbelen.

In 2018 viel de regering Michel 1 over de ondertekening van het VN-migratiepact (Marrakech-pact). In de verkiezingen van 2019 bleek dat de Vlaming de inzet van Theo Francken op dit beleidsterrein enorm had gewaardeerd, want Theo Francken blies daarin alle concurrentie in zijn kieskring omver. Met 122.738 voorkeurstemmen behaalde hij zowaar het tweede beste resultaat van Vlaanderen, en dat in de op één na kleinste kieskring. Hij vatte de nieuwe legislatuur aan als Kamerlid met de meeste voorkeurstemmen. Dat verschaft hem tot vandaag een groot politiek gewicht in de debatten. Vanop de banken van de Kamer zet hij sindsdien zijn strijd verder voor een rechtvaardiger en duurzamer migratiewetgeving. Met zijn wetsvoorstellen, amendementen en rake tussenkomsten in de Kamerdebatten ontpopte hij zich deze legislatuur als de gevreesde schaduwminister van asiel en migratie.

Onvermoeid voorvechter voor een sterkere defensie.

Een tweede politieke passie van Theo Francken is defensie. Hij is een gewaardeerd lid van de Kamercommissie Defensie, waarin hij zich laat opmerken als dossiervreter met een brede geopolitieke kennis. In die hoedanigheid staat hij bekend als een onvermoeid pleitbezorger voor een slagkrachtigere defensie en een sterk verdediger van trans-Atlantische samenwerking. In 2019 werd hij verkozen als hoofd van de Belgische delegatie van de parlementaire assemblee van de NAVO. Daarin neemt hij zitting in het ‘Political Committee and the Special Group for the Mediterranean and Middle East’. Deze verantwoordelijkheden gaan gepaard met veel reizen en conferenties, waarvan hij op sociale media in gevatte blogs de politieke essentie weergeeft.

De Dorpstraat 16

Met zijn politieke feeling, doortastendheid en vooral door heel hard te werken, is Theo er ook in geslaagd om burgemeester te worden in zijn geboortedorp, Lubbeek. Dat was lang niet eenvoudig. Toen Theo met enkele gelijkgestemde dorpsgenoten in 2001 de lokale afdeling oprichtte, bestond er geen enkele Vlaams-nationalistische traditie in het donkerblauwe Lubbeek. Na vijf moeizame jaren was de teleurstelling dan ook enorm toen de N-VA bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 nipt naast een zetel greep. De afdeling trok nieuwe leden aan, professionaliseerde en werkte hard aan haar naamsbekendheid door de aandacht te vestigen op een aantal belangrijke dossiers zoals de nieuwe feestzaal en bibliotheek. Op 14 oktober 2012 koos de Lubbekenaar massaal voor de verandering in Lubbeek. De N-VA werd met haast 26 procent in één klap de grootste partij. Sindsdien werkt Theo samen met een team van bekwame schepenen elke dag aan verandering voor vooruitgang en dat in een positieve en constructieve sfeer. In de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 gaf de bevolking van Lubbeek hem opnieuw het vertrouwen. Zijn N-VA-lijst kreeg een overtuigende 34,5% van de stemmen achter zich, waarna Theo Francken opnieuw de sjerp mocht omgorden.

Schrijver en conferencier in hart en nieren.

Theo Francken staat binnen de Wetstraat als een politicus die het publiek bij het politieke debat wil betrekken. Om die reden maakt hij er een erezaak van om soms complexe dossiers toch in een begrijpelijke taal naar de burger te brengen. Dat doet hij door te bloggen op zijn blog ‘Theo Tuurt’ als op zijn facebookaccount, maar ook met de ‘Theo Toert’-lezingen waarmee hij parochie- en cultuurzalen over heel Vlaanderen bezoekt. Om dezelfde reden steekt hij ook veel tijd in het uitwerken van zijn ideeën in leesbare boeken. In 2012 bracht hij met Sarah Smeyers het boek ‘België Land zonder grens’ uit, over de migratieproblematiek vanuit nationaal perspectief. In 2018 bracht hij met Joren Vermeersch het boek ‘Continent zonder grens’, waarbij hij dezelfde problematiek belichtte vanuit Europees en mondiaal perspectief. In 2019 volgde (opnieuw met Joren Vermeersch) nog de publicatie Migratie in 24 vragen en antwoorden. In 2021 bracht hij met Hendrik Bogaert & Peter Buysrogge een eerste boek uit over defensie en buitenlandse politiek: ‘NAVO, hersendood of klaar voor de toekomst?’

STUDIES:

Licentiaat Pedagogische Wetenschappen (KU Leuven, 2001)

PROFESSIONEEL CURRICULUM:

Ondervoorzitter van parlementaire assemblee van NAVO 2023 – heden
Hoofd van de Belgische delegatie van de parlementaire assemblee van de NAVO 2019 – heden
Lid van de Parlementaire Assemblee van de NAVO 2018 - heden
Federaal volksvertegenwoordiger 2018 – heden
Staatssecretaris asiel & migratie 2014 – 2018
Burgemeester Lubbeek 2013 – heden
Federaal volksvertegenwoordiger sinds 2010 - heden
Adjunct-kabinetschef Vlaams viceminister-president Geert Bourgeois voor Inburgering en Vlaamse Rand (2009-2010)
Wetenschappelijk medewerker fractie VU Vlaams parlement (2001-2004)
Raadgever kabinet Vlaams minister Bourgeois (2004-2008)
Wetenschappelijk medewerker fractie N-VA Vlaams parlement (2008-2009)