Defensie in PS-land: of hoe de kruik zo lang te water gaat tot ze barst

Een verrassing is de beslissing van Di Rupo en co om tegen 2015 een staand leger van 30.000 man te behouden niet. De komende jaren zullen dus zo’n 2.000 militairen afvloeien, niet via naakte ontslagen (zoals in Nederland), maar door niet-vervanging door jonge rekruten.

De besparingsdans ontspringt het leger opnieuw niet. De vraag is of de NAVO, en vooral de VS, dit zullen blijven pikken. Want net zoals de Europese Commissie ingrijpt op socio-economisch en begrotingsvlak, zal de NAVO vroeg of laat ingrijpen in de defensiepolitiek van haar lidstaten. En ons land zal als slechtste leerling van de klas, maar als hoofdrentenier - met het NAVO-hoofdkwartier en SHAPE op ons grondgebied - als eerste onder vuur worden genomen.

Al twee decennia wordt op Defensie bespaard en gerationaliseerd. In 1991 hadden we nog 100.000 manschappen, de miliciens meegerekend. De jongste vijf jaar is de doelstelling telkens bijgesteld. Onder Flahaut dacht men nog aan een Krijgsmacht van 37.000 manschappen, De Crem verlaagde dat aantal verder tot 34.000.

Met het budget gaat het van kwaad naar erger. Landsverdediging komt altijd als eerste in het vizier van de linkse cabinetards/bollebozen die van hun bazen jaar na jaar de gaten in de Belgische sociale zekerheid moeten dichten. De achtereenvolgende besparingen hebben de Belgische Defensie gedegradeerd tot een van de slechtste leerlingen uit de NAVO-klas. Wij besteden amper 0.8 % van het BBP aan Defensie, terwijl de NAVO 2% voorschrijft…

De kordate pleidooien van de Amerikaanse defensieministers Gates en Panetta brachten geen ommekeer. Op een groter engagement van de Europese partners zullen de VS de komende jaren niet moeten hopen. De Europese leiders vergeten hierbij wel dat de kruik maar zo lang te water gaat tot ze barst. Gelet op de immense binnenlandse politieke druk is het een illusie te denken dat President Obama het zal blijven pikken dat zijn VS steeds meer moet opdraaien voor de NAVO-facturen.

De bijdragen aan de NAVO zijn immers ernstig uit balans geraakt: van 50/50 tussen de VS en Europa tijdens de Koude Oorlog tot 75/25 nu. Meer dan de helft van de Amerikanen en 75% van de Amerikanen tussen de 18 en 24 jaar vindt dat samenwerking met de Aziatische landen belangrijker is voor de VS dan samenwerking met Europa.

De vraag die we ons moeten stellen is in hoeverre het oprichten van militaire samenwerkingsverbanden binnen de EU en het uitvoeren van missies kunnen doorgaan onder het huidige bezuinigingsklimaat in Europa, zonder dat dit het voortbestaan van de NAVO zelf in gevaar brengt. Deze vraag wordt ongetwijfeld de inzet van de volgende samenkomst van het NAVO-parlement eind mei 2012 in Tallinn.

Intussen volgen de hervormingen elkaar in sneltempo op. De “Voltooiing van de Transformatie” die minister De Crem beoogde, is dode letter gebleken. Bij elk van de hervormingen kwam de belofte dat men Defensie zou omvormen tot een klein maar modern leger. “Klein” is ons leger al, nu de modernisatie nog. Veel van de moderniseringsprogramma’s blijven echter een verre droom omdat de investeringsmarges worden opgesoupeerd om de federale schuldenput te dempen. Zonder de vervanging van de F16’s, de fregatten en mijnenvegers, kunnen we zowel de lucht- als zeemacht opdoeken. Of is dat nu juist de echte agenda van de regering Di Rupo? Voor de camera’s lippendienst bewijzen aan ‘het grote belang van het Belgisch leger’ maar in de feiten Defensie langzaam doodknijpen, tot er niets meer overblijft om voor te vechten?

Paradoxaal genoeg is Defensie actiever dan ooit tevoren: ‘onze jongens en meisjes’ zijn aanwezig in verschillende uithoeken van de wereld: Afghanistan, Libanon, Benin, de Golf van Aden, Uganda, Burundi, Congo… waar ze een waaier aan taken uitvoeren. Deze keer zal men geen vet, maar spieren wegsnijden. De besparingen zijn korte termijnopties, een visie op lange termijn blijft uit.

Het water staat onze krijgsmacht dus aan de lippen. De N-VA ziet maar één uitweg: de oprichting van een ééngemaakt Benelux-leger of een Leger van de Lage Landen. In een door de PS gedomineerd land als België is dit voor Defensie sowieso de enige overlevingskans op lange termijn. Schaalvergroting leidt immers ook tot kostenbesparing, maar geeft wel extra zuurstof, aan onze jongens en meisjes maar ook aan de NAVO.