© Emy Elleboog
11 september 2001: twee vliegtuigen boren zich in de WTC-torens in New York City, parel aan de kroon van de Verenigde Staten, the land of the free and the home of the brave. Bijna 3.000 mensen laten het leven. De Westerse wereld is in schok. De salafistische wereld juicht. Osama Bin Laden wordt geëerd als de volksheld die de Verenigde Staten op de knieën krijgt.
Wisselend succes
22 jaar later vechten we nog steeds een oorlog uit. Met wisselend succes. We moesten ons na 20 jaar terugtrekken uit het - in alle opzichten - onherbergzame Afghanistan. De Taliban is er sterker dan ooit. De Arabische lente mislukte. Zelfs democratisch lichtpuntje Tunesië viel recent voor de zoveelste pan-Arabische despoot. We kregen IS klein, maar hun aanslagen en wreedheden wekten de donkerste der Europese geesten en de Syrische asielcrisis deed Europa op haar grondvesten daveren. We verloren Mali en recent Niger. De Sahel valt voor Wagner, Al Qaida en IS.
Democratie versus Islamisme
Au fond gaat dit om wereldmacht vertaald in een oorlog tussen botsende levensvisies. De Westerse seculiere democratie versus het islamisme: de politieke islam met goddelijke aanbidding en moraal als samenlevingsconcept.
Heeft het Westen haar les geleerd?
Op veel vlakken wel: er wordt meer samengewerkt, er is meer informatie-uitwisseling en zelfs de linkse krachten pleiten voor meer veiligheidsinvesteringen. We leren - stap voor stap - terug te vechten voor onze Westerse way of life. Al struikelen en vallen we soms, over onze grondrechten, over onze liberale grondwet, over onszelf.
Zwakke plekken
Maar er zijn enkele grote zwakke plekken.
- Ten eerste het tanende succes van democratie als samenlevingsvorm. Voor het eerst sinds WOII daalt het aantal democratieën wereldwijd. Ons hoogtepunt lijkt bereikt. Verlichte despoten, militaire junta’s en illiberale schijndemocraten rijzen als paddenstoelen uit de grond. Ideale voedingsbodem voor islamisten.
- Ten tweede onze interne verdeeldheid binnen het Westen, maar nog meer binnen Europa. Door interne geopolitieke concurrentie slagen we er niet in om op één lijn te gaan staan tegenover een regime als dat van de ayatollahs in Iran. In mijn ogen komt vanuit Teheran de grootste bedreiging vanuit islamitische hoek want sterk en staatsgeorganiseerd.
- IRGC: De IRGC (Islamic Revolutionary Guard Corps, stoottroepen van de jihad) op de Europese terreurlijst zetten? Het Europees Parlement stemt voor, maar sommige lidstaten - waaronder Frankrijk - houden het tegen. België nodigt met open armen beul/burgemeester Zakani uit en de Europese Commissie gaat doodleuk naar de eedaflegging van de nieuwe Iraanse president ‘the butcher of Teheran’ Raisi.
- Hezbollah: Hezbollah in zijn volledigheid (ook de politieke arm) als een terroristische organisatie bestempelen? Duitsland deed het, de rest niet. De Moslimbroederschap hard aanpakken? Frankrijk verbood haar politieke arm, het islamistische Collective Contre l’Islamophobie en France (CCIF), terwijl Belgie aan de Belgische tak subsidies geeft en de Franse arm onder Europees gedaante in Brussel heropgericht werd. Palestijnse terreurorganisaties en hun satellieten aanpakken? Ja maar, Israël…
- Syriëstrijders: En dan heb ik het nog niet over de verdeelde Europese slagorde in de aanpak van Syriëstrijders. Frankrijk zette ze zonder verpinken op de hitlist van haar elitetroepen en schakelde ze - snipergewijs - uit. In België kregen ze wat maanden celstraf en repatrieerde de regering actief de moederschoten.
- Onze derde zwakke plek vormt onze naïeve immigratiepolitiek. Met een te verwachten Europees asielcijfer voor 2023 van 1 miljoen asielzoekers, tiert de illegale migratie weliger dan ooit. Afghanen, Syriërs, Somaliërs, Palestijnen - allemaal streng islamitische landen - migreren massaal naar West-Europa. Onze grootsteden transformeren tegen hels tempo. België vergrijst, maar haalt een demografisch groeicijfer van meer dan 1 procent door de massale immigratie. Onhoudbaar.
Veel van deze mensen komen met de beste intenties. Veel, maar lang niet allemaal. En ja, we screenen beter dan vroeger, maar de mazen in het net blijven reuzegroot. Heel vaak hebben we geen enkel idee van wie er juist binnenkomt.
Ramallah in Brussel
Vast staat dat dit een sterke invloed heeft op de Europese populariteit van terroristische organisaties als Hezbollah, Moslimbroederschap, IS, IRGC, Hamas, Islamic Jihad, PFLP, Samidoun, Al Qaida… Ga naar de eerste de beste pro-Palestijnse of Soenni/Shia-bijeenkomst in West-Europa en je waant je in Ramallah, Gaza of Teheran.
Conclusie
Om het islamisme in haar nieuwe gedaanten te verslaan, moeten we ons focussen op volgende vier zaken:
- Democratie als samenlevingsvorm actief verdedigen en uitdragen;
- Uniform Westers handelen ten aanzien van terroristische organisaties. IRGC en anderen moeten op de Europese terreurlijst.
- Alle Europese terreursatellieten en -ngo’s in kaart brengen en volledig droogleggen. Eenheid van commando onder Europese vlag is hiertoe onontbeerlijk.
- Illegale immigratie naar Europa onmogelijk maken. Onmiddellijke sluiting van de Europese asielloketten. Het Australisch model kan ter inspiratie dienen.
Time to wake up, Europe.
